Φυγή .

Admin

Όταν,
μέσα στη σκέψη μου
φέρνω τη μορφή σου,
το βλέμμα μου
καθάριο πιά δεν είναι.
Τα δάκρυά μου κι οι λυγμοί
σπρώχνονται μεταξύ τους,
σαν σε συνωστισμό,
σε μια υπέρτατη
προσπάθεια φυγής.
Τούτο το σύμπλεγμα
του πόνου και της θλίψης που,
μέσα από τα σωθικά μου βγαίνει
σαν χείμαρρος μικρός
μα, ορμητικός ωστόσο,
ξεχύνεται στο πρόσωπό μου
και, πριν καλά καλά,
προσωρινά, στερέψει, νιώθω
ακόμα πιο πολύ να σ΄ αγαπάω!