H MIKΡΗ ΑΜΕΛΕΙΑ

Η μικρή Αμέλεια, έσυρε ένα σπίρτο επάνω στη ράχη του κουτόσπιρτου που άναψε αμέσως. Η μικρή Αμέλεια τραβήχτηκε τρομαγμένη αφήνοντας το αναμμένο σπίρτο να πέσει κάτω. Τα ξερόχορτα, ρούφηξαν αμέσως τη φλόγα. Η φωτιά φούντωσε αφήνοντας ένα μαύρο καπνό να πετάξει προς τα επάνω.
Ο άνεμος που καραδοκούσε κάπου εκεί άρπαξε τη φλόγα και την έσυρε σαν χορευτής σε έναν τρελό και ασταμάτητο χορό μέσα στο παλιό ρέμα «ΑΓΝΑΝΤΙ», στα παράλια της Επανομής. Η φλόγα, ανήμπορη στα χέρια του καβαλιέρου της, μετέδιδε τη φωτιά μέσα στο ρέμα, ανεβοκατεβαίνοντάς το όλο. Ακόμα και στις παρυφές ανεβοκατέβαιναν αέρας και φλόγα, σκορπίζοντας παράλληλα τον φόβο και τον τρόμο σε σπίτια και κατοίκους της περιοχής.
Οι κάτοικοι πάντως, δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια, με όπλο: Κλαδιά, κουβάδες, λάστιχα ποτίσματος, προσπαθούσαν μαζί με την πυροσβεστική υπηρεσία που έφτασε έγκαιρα στο σημείο μαζί με εκσκαφέα του Δήμου και τρία πυροσβεστικά βυτιοφόρα, να σταματήσουν την επέλαση αέρα και φωτιά. Το ρέμα όσο και οι παρυφές του κατακάηκαν, αλλά τουλάχιστον οι απειλές για παρανάλωμα σπιτιών και κατοίκων έμεινα μόνον απειλές.
Αχ μικρή μου Αμέλεια, θα σε μαλώσω, δεν παίζουν με τα σπίρτα κοριτσάκι μου, μέσα στο κατακαλόκαιρο που ο τόπος είναι γεμάτος ξερόχορτα. Δεν ξέρεις την παροιμία που λέει πως «μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά» γι αυτό και δεν παίζουμε με σπίρτα και φωτιές ιδιαίτερα από το Μάρτη μέχρι και τον Σεπτέμβρη!
Όμως, «Τέλος καλό, όλα καλά!»