ΑΞΙΑ, ΕΥΘΙΞΙΑ, ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ

Admin

Οι δυτικοί και οι ανατολικοί “πλανητάρχες”, ανάβουν πολεμικές φωτιές εδώ κι εκεί και εμφύλιες συρράξεις! Οι νεκροί και οι τραυματίες στις μάχες, βαφτίζονται “ήρωες” για να συγκρατηθεί η οργή και η αγανάκτηση συγγενών και φίλων. Όσο για τους νεκρούς και τους τραυματίες ανάμεσα στους άμαχους, τους ονοματίζουν “παράπλευρες απώλειες”. Η αξία της ανθρώπινης ζωής δεν έχει τιμή, ούτε θεωρείται πια...ανεκτίμητη!
Τα αεροπλάνα πέφτουν παρασύροντας στο θάνατο εκατοντάδες ανθρώπους! Όμως γιατί άραγε; Μήπως από κακό χειρισμό ή μήπως από κάποιο...υπολογισμό;
Στη νότια Κορέα, ένα πλοίο ναυαγεί παρασύροντας στο θάνατο εκατοντάδες ανθρώπους κι ανάμεσά τους και πολλά παιδιά, μαθητές και μαθήτριες! Τραγωδία απίστευτη! Ένας συνοδός καθηγητής αυτοκτονεί! Ο Πρωθυπουργός παραιτείται! Γονείς, συγγενείς και φίλοι κλαίνε!!! Κλάματα, θλίψη, οδύνη αλλά και ένοχη σιωπή!
Στην Ελλάδα πολλά νοικοκυριά είναι σε απόγνωση, αλλά οι τράπεζες σώζονται! Οι αξίες χάνονται ή...μεταναστεύουν! Οι ξένοι και οι ντόπιοι κλέφτες πληθαίνουν! Τα χρέη μεγαλώνουν! Οι σεισμοί καταστρέφουν ανθρώπους και όνειρα ζωής! Ο ορυκτός μας πλούτος παραμένει θαμμένος! Τον πολιτισμό μας τον έχουνε, από χρόνια, μεταναστεύσει και τις πολεμικές αποζημιώσεις δεν μπορούμε να τις απαιτούμε, αλλά ούτε κάν γι αυτές να συζητάμε, άλλωστε όλοι οι...αρμόδιοι δηλώνουν αναρμόδιοι, ανεύθυνοι και...σφυρίζουν αδιάφορα!
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
Τα δάκρυά μου, πέφτοντας σε χαρτί, σχηματίζουν μικρές λίμνες και καταπράσινα λιβάδια, με πολύχρωμα λουλούδια και με πολλούς καλούς ανθρώπους ένα γύρω και αγάπη, πολύ αγάπη στην καρδιά τους! . . .
Τα αναφιλητά μου είναι ο καλπασμός του άσπρου άλογου της φαντασίας μου κι ο ιδρώτας μου είναι η αγωνία μου να φτάσω εκεί όσο πιο γρήγορα μπορώ! Πάντως θα κρατήσω στο μυαλό μου τούτο το όμορφο τοπίο και θα αγκυροβολήσω τη σκέψη μου εκεί, κι όταν γυρίσω στο σήμερα, στη σκληρή πραγματικότητα, θα λέω σαν προσευχή-αντικαθιστώντας τα εφτά θαύματα του κόσμου με τις παρακάτω εφτά λέξεις: Ο Θεός να βάλει Το χέρι Του!!!