Στα δυό σου μάτια,
όταν ανταμώθηκαν με τα δικά μου
είδα τον ψυχικό σου κόσμο
γεμάτο ενθουσιασμό, χαρά,
λίγη ευτυχία και πολύ καλοσύνη.
Παντού η κυριαρχία του καλού
που, με φόβισε ωστόσο, για λίγο όμως.
Προσέχοντας καλύτερα,
είδα κι άλλα στοιχεία, θετικά όλα
και πριν καλά-καλά το συνειδητοποιήσω
ψιθύρισα: «Σ΄ αγαπώ!», σ΄ αγαπώ
από τα βάθη της καρδιάς μου
και με κάθε ειλικρίνεια!
Το επανέλαβα φωναχτά: «Σ΄ αγαπώ!»
ενώ, συνειδητά, το κατέγραφα στο είναι μου
ευχαριστώντας ταυτόχρονα το δημιουργό,
που, μ΄ αξίωσε να σε γνωρίσω.
Τί σκέφτηκες εκείνη τη στιγμή για μένα,
πώς αντέδρασες κρυφά ή φανερά
διόλου δε με νοιάζει,
με νοιάζει που εγώ «σ΄ αγαπώ!»
Θέλω να σου λέω «σ΄ αγαπώ!»
όταν σε βλέπω,
όταν τυχαία σε συναντώ,
όταν έρχεσαι στα όνειρά μου,
όταν, έτσι απλά, σε σκέφτομαι!
«Σ ΄αγαπάω!»