Ελλάδα: Η μικρή χώρα με τη μεγάλη καρδιά, ηλιόλουστη, φιλόξενη, ήσυχη, ειρηνική! Θάλασσα παντού. Νησιά, ωραίες παραλίες κι ακόμα ωραιότερες ακρογιαλιές κι αμμουδιές! Σ΄ αυτή τη χώρα ζούνε πολλοί και διάφοροι λαοί: Επαναπατρισμένοι (γενικά), Αλβανοί, Ρώσοι, Κινέζοι, Σλάβοι, Τούρκοι, Γερμανοί, Ινδοί, Ελβετοί, Πακιστανοί, Σουηδοί και πολλοί-πολλοί άλλοι…
Εδώ ακόμα ζούνε και «άσπονδοι φίλοι» μας, μη το ξεχνάμε: Οι «κολλητοί» μας οι Αμερικάνοι, και, βέβαια (παραλίγο να το ξεχάσω αυτό), εδώ ζούμε κι εμείς…οι Έλληνες! Κοντολογίς, εδώ ζει «κάθε καρυδιάς καρύδι», άνθρωποι με κάθε απόχρωση, σκέψη, θρησκεία. Αρκετοί ζούνε εδώ με «πάντα ψηλά το κεφάλι», κάποιοι άλλοι πάλι «μέσα στο μαύρο τους το χάλι». Άλλοι δουλεύουν κι άλλοι «ψιλό γαζί, μάς δουλεύουν» πάντως όλοι ονειρεύονται, ζούνε και ελπίζουν! Οι περισσότεροι δεν ξέρουν («άλλοι» όμως ξέρουν), το γιατί ζούνε, (όπως ζούνε) και σε τί ελπίζουν! Άλλοι ελπίζουν και πιστεύουν σε «Μασεντόνια», άλλοι περιμένουν ακόμα σε «Κύπρο ελεύθερη», άλλοι, ονειρεύονται τη…«Μεγάλη Αλβανία», κάποιοι άλλοι βιαστικοί «Ανεξαρτησία πλήρη», εμείς, τα κλεμμένα: «Ιστορία και Πολιτισμό!» Να τα ξεχάσουμε όλα αυτά; Πάντως, ο πάντα αδιόρθωτος Έλληνας…περιμένει, παραμένει ο ίδιος, υπομένει, και…ελπίζει!
(Λένε πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, λέω πως η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει, όπως άλλωστε και η Ελλάδα!)
Θέμα: Ξένοι στον τόπο μας; 
Σαβ Δεκ 06, 2014 3:48 pm
