Πληγωμένη καρδιά

Admin

Ήσουν, για μένα, ο ήλιος, το φεγγάρι,
τ΄ αστέρια, ολάκερη η γης.
Κατέθεσα, όλη μου την αγάπη
σε σένα, για σένα, μα,
εσύ με κέρασες πίκρες,
κάποτε, πύκνωσες τα κεράσματά σου
κι εγώ έπινα ό,τι με κερνούσες
στην υγειά σου, πάντα στην υγειά σου.
Ας είναι. Φαίνεται, πως,
το έχει η μοίρα μου να πληγώνομαι
από αγαπημένα πρόσωπα
που, άλλα κατοικούν πάνω στη γη
και άλλα, κάπου αλλού,
που δεν γνωρίζω, που, όμως,
γνωρίζουν περισσότερα από εμάς,
καλύτερα από όλους μας.
Ας είναι κι έτσι. Άλλωστε,
βαθιά μέσα μου πιστεύω,
πως, όλα αυτά είναι «δοκιμασίες»
που πρέπει και θέλω
να δέχομαι, για το καλό μου,
Για το καλό των γύρω μου,
για το καλό όλων τελικά.

Πάντως, θαρρώ πως είμαι κερδισμένος
γιατί αγωνίζομαι, κι όταν αγωνίζεσαι,
κάποτε κερδίζεις και δικαιώνεσαι!
Εύχομαι, να είσαι πάντα καλά,
Να βρεις γρήγορα την ευτυχία,
Να την αδράξεις, να την κρατήσεις,
Γιατί είναι μικρή η ευτυχία,
πολύ μικρή, όσο και λίγη..!

» Πληγωμένη Δημοκρατία